De weg naar Straelen

Venlo lag in de oorlog dicht bij een Fliegerhorst, een Duits militair vliegveld, waardoor er diverse bombardementen werden uitgevoerd op Venlo en de Maasbruggen. Door het gevaar van de oorlog besloot het gezin Driessen Venlo te verlaten en veiligheid te zoeken bij een familie op een boerderij in de buurt van Venlo.
Na een paar dagen daar te zijn zagen ze een grote groep mensen voorbij lopen, deze mensen kwamen van plekken uit de omstreken van Venlo zoals Lomm, Arcen en Velden. De grote groep werd geëvacueerd naar het noorden van Nederland, Groningen, in opdracht van het Rode Kruis.

Het gezin besloot ook mee te gaan omdat Limburg te gevaarlijk was om te blijven en omdat ze niet langer wilden blijven op de boerderij. Samen gingen ze als gezin mee met de groep. zonder te weten waar ze heen gingen hebben ze urenlang  door de sneeuw gelopen, met kinderwagens en allemaal andere spullen, ‘Het was een hele koude en lange tocht volgens mijn ouders’ vertelde Doriet.

Uiteindelijk kwamen ze aan bij het Duitse plaatsje Straelen, waar ze op de trein werden gezet naar het Noorden van Nederland, Groningen.

De laatste maanden tot de bevrijding

Willem Hommes, een vrijgezelle boer, was in het begin helemaal niet blij met het gezin van 5 kinderen. Hij was namelijk geen kinderen gewend. De ontvangst was daarom ook niet erg vriendelijk. ´We verbleven op de zolderkamer waar het erg koud was`, vertelde Doriet ons. ‘Toen een paar dagen later het Rode Kruis kwam kijken werden we naar een andere plek in het huis ondergebracht. In het voorhuis verbleven we toen tot de oorlog was afgelopen in mei. Op de boerderij was genoeg eten voor ons allemaal, dus we hadden het heel goed in Oldenzijl.
Naarmate we daar waren werd onze band met Willem Hommes en zijn broer, die verderop in het dorp woonde, beter. Mijn zus weet nog goed dat toen we met een truck werden opgehaald, Willem Hommes in de deuropening stond en ons huilend nakeek.’

Terug in Oldenzijl

73 jaar later kwamen Doriet en haar zus, Reni terug in Oldenzijl. Samen gingen ze terug naar de boerderij en maakte ze kennis met kennissen van de familie Hommes. Ruud Jacobs, de zoon van Reni organiseerde dit bezoek nadat hij erachter kwam dat de moeder van een van zijn collega’s, Tineke Wiepkema, samen in een geloofsgemeenschap zit met een van de zonen van de broer van Willem Hommes.
Willem en zijn broer zijn inmiddels overleden dus een ontmoeting met hen zat er niet in. Wel hebben Doriet en Reni de graven van de broers bezocht `Wat erg bijzonder was’ vertelde Doriet.

Reni Driessen vertelde dat ze alles nog herkende en dat ze het heel leuk vond terug te zijn. Ook vond ze het heel leuk om Trijn Bolhuis weer terug te zien, zij woonde tegenover de boerderij en was het enige meisje waar ze mee kon spelen.

Verder bezochten ze de kennissen van de familie Hommes, de familie Ausema en bezochten ze het oude gemeentehuis van Uithuizermeeden. In het gemeentehuis zijn twee glas-in-loodramen die een geschenk waren van Limburg, de ramen erkennen het opvangen van de Limburgse evacués door de gemeente in de Tweede Wereldoorlog