Wij zijn Maud Jacobs en Maxime Drüsedau. In het kader van 75 jaar bevrijding hebben we voor een project van geschiedenis Mevrouw Wijnhoven geïnterviewd. Ze is opgegroeid in Tegelen en woonde hier ook tijdens de oorlog. Toen ze negen was, brak hier de oorlog uit op 10 mei 1940. Samen met haar vader, moeder, oma, broer en haar zus woonde ze op de Roermondseweg. Dit huis staat er nu nog steeds. Voor het interview hadden we een aantal vragen gesteld waar zij uitgebreid antwoord op gaf.

School

Ze zat op de mulo in Tegelen. Toen de school werd gevorderd door de Duitse militairen, kregen ze les in het Tegelse raadhuis. Naar school droeg ze plooirokken, zelf gebreide truitjes en kniekousen. Op het einde van de oorlog veranderde dit. Ze maakte haar kniekousen toen zelf van schapenwol. Haar kleding maakte ze van oude babykleren. Op school kreeg ze les van nonnen, deze waren niet altijd goed opgeleid en konden meestal dus geen goede lessen geven. Ze zaten met bijna 40 kinderen in de klas. Dit is ook niet minder geworden tijdens de oorlog, want niemand uit haar klas ging op de vlucht.

Onderduiken

Ongeveer een jaar nadat de oorlog was begonnen, begonnen ook de luchtaanvallen. Als er zo’n aanval zou komen, reed er een toeterende auto door het dorp en dan wist iedereen dat ze naar de schuilkelder moesten. Bijna iedere dag moest ze met de hele klas naar de schuilkelder op de Kerkstraat rennen.
Als ze thuis was, gingen ze altijd naar de schuilkelder van de sigarenfabriek in haar straat. Daar zaten ze dan met heel veel mensen op elkaar gepropt. Deze mensen leerden van elkaar ook altijd veel nieuwe trucjes. Om bijvoorbeeld nieuwe dingen te breien, of hoe je goedkoop lekkerder eten kon maken. Ze verveelde zich dan altijd, want ze hadden toen thuis nog geen puzzels of boeken.

Eten

Als ze thuis eten nodig hadden, ging ze wel eens met een bolderkar melk en aardappels halen bij een boerderij bij de Holtmühle. Ze aten veel bruine bonen “Ik kan ze nu nog niet meer ruiken”. Als ze iets anders aten, gebruikten ze extract om het eten een andere smaak te geven. Ze hadden ook bonnen, waarmee je bij het raadhuis soep kon halen. Maar meestal was alles al op als zij kwamen.

Bevrijding

De maandag voor de bevrijding is bijna haar hele huis leeggehaald. De radio, kleding, sieraden, bijna alles is meegenomen, behalve de meubels. De dag daarna werd Tegelen bevrijd door Amerikaanse soldaten. Van Amerikanen kregen ze kauwgom, stukjes chocolade en vanillepoeder waar ze eierkoeken mee maakten. Voor het eerst in vijf jaar kon ze weer chocolade eten. De dag na de bevrijding is van een meisje die bij haar in de straat woonde de haren afgeschoren, omdat ze verkering had gehad met een Duitser. “Ik vond dit verschrikkelijk om te zien” vertelt ze. Mevrouw Wijnhoven was 14 toen de oorlog in Tegelen was afgelopen.

Lees meer interviews

Klik hier om uw eigen tekst toe te voegen