Iedereen was veel groter dan Boermans. Hij was vrij klein, en dat hielp niet erg. Zelf vond hij het ook niet leuk. De Duitsers pakten iedereen om te gaan werken. Boermans moest samen met andere mensen een tankgracht maken. Hij heeft een keer een schop tegen zijn handen gehad. Ook waren ze erg bang voor de politie. Vooral voor Johan Berendsen. Hij was een Nederlandse politieagent die samen is gaan werken met de SS.

Boermans heeft niet ondergedoken. Hij droeg altijd een korte broek en probeerde zo normaal mogelijk te lijken. Hij heeft wel geëvacueerd. Hij is naar een villa gegaan die vroeger tegenover het Van der Valk hotel stond. (Het hotel bestond toen nog niet.) De villa heette carpe diem, en daar hebben ze 3 maanden gezeten. Daarna werden ze weggejaagd door de Fallschirmjägers. Dat waren erg fanatieke soldaten volgens Boermans. Nadat ze werden weggejaagd waren ze van plan om naar een zelfgemaakte bunker te gaan. Maar daar zat al een familie met een koe. Toen vertelde Boermans ons dat zij ook een koe hadden. Die werd ‘gejat’ door de Duitsers. Daarna hadden ze geprotesteerd om de koe terug te krijgen, en ze hebben haar ook teruggekregen. ‘Wij zijn niet naar het Zwarte Water gegaan, want het was niet te doen. Er lag sneeuw en we moesten zelf een kuil graven en overdekken. Toen zijn we terug naar de Wachtpoststraat gegaan. Daar hebben we gezeten van januari tot 1 maart. Wij zijn dus niet gaan evacueren, ondanks dat dat wel moest. Het is ons toch gelukt om te blijven wonen waar we zaten.’ Heeft Boermans ons verteld. Hij vond dat een moment waar hij trots op kon zijn.

‘Er was niks te verdienen. Het gebied was leeg, en alles was achtergelaten. Je kon wel naar de arts gaan, en vertellen dat je nog wat spullen van thuis moest halen. Als het goed was, kreeg je een Ausweis. Dat was een vergunning waarop stond wat voor rechten je hebt. Dan mocht je de stad in. Toen Boermans en zijn broers naar het huis gingen, was de deur eruit. ‘Een grote brok steen heeft de deur kapot gemaakt. En in het huis zaten er voetstappen van sneeuw. En boven zat een mof.’ Heeft Boermans ons verteld.